میخواهم دوباره بنویسم...
در این وانفسای شباهنگام...
چند صباحی است گم شده ای در وجود خود یافته ام...
که سالهاست از خود دور کرده ام...
نوشتن ذاتی بعضی هاست...
و انکار ذات... ظلم به ذات است...
آدمی با خواندن انسان بهتری می شود...و با نوشتن انسان آرام تری
سابقاً انسان آرام تری بودم...
و حال سنگینی دنیایی از نانوشته ها را به دوش میکشم...