بیست و پنجمین
بیست و چهار شهریور
و اما شهریور...
چه میکشی تو از این حجم نامهربانی ها...
رفیق نیمه راهت که در نیمه ی راه جا ماند...
و دوباره تو مانده ای و چشم انتظار شکستن احساسات زرد و خشک...
زیر بی مهری های سرد پاییز...