سخت است سهم تو از واژه عشق تنها نفرت شود
نفرت از تو... و نفرت تو از واژه ی به نام عشق .
سخت است دوست داشتن کسی که اعتقادی به شما ندارد
سخت است دوست داشتن کسی که دوست داشتنتان را قبول ندارد
سخت است عاشق کسی باشید که ... که ... اعتقادی به عشق نداشته باشد
اعتقاد به عشق شما
سخت است... خیلی... اینجاست که تو می مانی و هیچ و دگر هیچ ودگر هیچ...
سخت است ساده بودنت بهانه ای شود برای ساده گذشتن ازت .
۲۵
تیر
هیچوقت تمام خودت را صرف کسی نکن
گاهی کمی از خودت را هم برای خودت نگه دار
برای روز مبادا...
که مبادا روزی ساده از تو بگذرند و تو بمانی و تلنباری از هیچ
۲۳
تیر
دلت برای خودت تنگ نشده؟!!!
برای خود واقعیت؟ نه این خود ظاهری که برای دیگران بنا کرده ای
برای قبل تر هایت
برای سادگی ها
بچگی ها
روراستی ها
واقعی بودن ها
راستی...
خودت برای خودت دل تنگ شده ای؟
۲۰
تیر
چرا همیشه حق با توئه، حتی وقتی قانون میگه حق با یکی دیگه اس؟!!!
+ دیالوگ خوب فیلم ساعت صفر
۱۶
تیر
این اتفاقات اخیر یه چیز خوب به من یاد داد
این که به چیزی که رو هواست اعتماد نکن
اینکه به تکنولوژی نباید اعتماد کرد، هرچند که پیشرفته باشه
اینکه فناوری و تکنولوژی بود و نبودش به یک فوت بنده
حذف و حفظش به یک صفر و یک بنده
از سر تنبلی بود میدونم
ولی تصمیم گرفتم من بعد هر چی مینویسم
علاوه بر هر کجا که می نویسم تو دفتر خودم هم بنویسم
اونموقع دیگه کل سیستم های امنیتی جهان هم به خطر بیفته من چیزهایی که برام مهم اند رو در امن ترین جای ممکن دارم
مگر اینکه مغول بازم حمله کنه
والا، الینا گیلبرت هم نشدیم برا خودمون همیشه دفترچه خاطرات داشته باشیم باهاش حرف بزنیم: "Hello my dear diary"
البته از زمان بچگیم دارمش ولی کوچیک بود و نصفه و نیمه رها شد
ولی هنوزم که هنوزه وقتی همون چند صفحه رو هم که میخونم خودش یه دنیاست
جمله بندی هام، خاطراتم، موضوعاش، بچه گی هام، از همه مهمتر اون دست خط بچگونه ام
جای این چیزا رو هیچ ابر رایانه ای نمیتونه پر کنه
برا همین بهترین نوشته هام رو تصمیم گرفتم تو دفترم هم نگهشون دارم
۰۵
تیر
گفتم غم تو دارم گفتا درک به من چه
گفتم که مال من باش گفتا برو نمیشه
گفتم که بی وفایی گفتا زهی خیاله
گفتم نظر به من کن گفتا چشام خماره
گفتم زگیسوانت رسوای عالمم کرد
گفتا دلم به حال دیوانگان بسوزه
گفتم ز صبح و شامان جز تو خبر نگیرم
گفتا در این گذرگه بر تو خبر نباشه
گفتم سیاهی آن چشمان مرا بسوزاند
گفتا ببندمش آن، بر روی تو حرامه
گفتم دل اسیرت کی عزم خانه دارد
گفتا در این بیابان دل دیگه جا نداره
گفتم زمان حسرت، حسرت کِشی و حسرت
گفتا قضای دنیاست در آن رضا محاله
ر.ص
۰۴
تیر
آخرینی ترین حرف اولم هست که میخواهم بنویسم :|
فقط میتونم بگم متاسفم
برای همه چیزهای از دست رفته با وضعیت نامعلوم.
ولی اما اینجا...
اینجا خانه ای دگر است
از نوعی دیگر
خوش آمدی قدیمی ترین تازه کار فضای مجازی نوشته ها :)
۰۳
تیر